Efficiëntie-oefening
Wat is de objectieve reden waarom donderdagavond Standard-Panathinaikos wel live op de VRT werd uitgezonden en niet Shakhtar Donetsk-AA Gent, dat op hetzelfde uur werd gespeeld? Als er toch moet worden gekozen tussen de twee, zijn er eigenlijk alleen
maar argumenten waarom Gent en niet Standard op de openbare zender zou moeten. Zoals: de VRT is een Vlaamse zender met Vlaams belastinggeld betaald en Gent is een Vlaamse ploeg. Ten tweede: Gent heeft bewezen dat het in Europa een aardig mondje meespreekt – tot donderdagavond, maar dat wist de VRT niet op voorhand – en krijgt/kreeg daar ook overal lof voor. Ten derde: Gent is momenteel en dat al voor het derde seizoen op rij gewoon de betere van Standard, dat weliswaar een rijkere historie heeft.
De VRT heeft daarover uitleg verschaft. Omdat de wedstrijd van Standard iets meer spankracht zou inhouden voor de eindstand in de groep, stond ergens als redenering. Dat is – met alle respect – de grootste bullshit. Zeg dan waar het echt op staat. Of het is een te dure trip, of Play Sports wil ook wel eens een affiche, of verzin nog een andere echte reden (waar ik niet kan opkomen, tenzij misschien een filmpremière een avond eerder) maar stuur de kijkers niet met een kluitje in het riet.
Na week drie in het Europees voetbal, dus halfweg de groepsfase is een eerste tussenstand op te maken. Zowel Anderlecht, Genk, Standard als Gent maken nog een kans om de lente van de knock-outwedstrijden te halen, weze het dan in de Europa League, het achterkomertje van de Europese voetbalfamilie. Op het grote podium van de Champions League lijkt Club Brugge kansloos om de tweede ronde te halen en dat is wellicht het beste wat Club kan overkomen.
Het slaat nergens op hoe al die clubs eind augustus na de loting in Monaco hoog van de toren blazen: we willen overwinteren in Europa. Hoezo, zitten ze dan ineens in met het Europees coëfficiënt van de Belgische ploegen? Zo denken clubs niet.
Is het om het ego? Ja. Het extra geld? Ook ja. Maar goed, stel dat je twee ronden verder komt, dan verdien je 550.000 euro extra in die Europa League. Nooit te versmaden, maar wat koop je ervoor? Niks. Integendeel: je krijgt vier zware wedstrijden extra voor de kiezen, met als het wat tegenzit daar twee slopende trips aan verbonden. Gent had vorig jaar maar twee extra wedstrijden tegen Wolfsburg en daarvoor kreeg het 5,5 miljoen euro extra. Dat is al andere koek, maar zelfs hier wegen de baten soms niet op tegen de kosten. De kosten waren dat Gent gesloopt en ontregeld (Wolfsburg toonde hoe het moest) uit die dubbele confrontatie kwam, dat Brecht Dejaeghere nadien zijn kruisband afscheurde, dat de ploeg niet meer vooruit te branden was en dat de beste spelers werden weggekocht.
Nog erger overkwam Club Brugge twee seizoenen geleden. Die haalden zelfs de kwartfinales in de Europa League – wat slechts 1 miljoen extra opleverde – maar kregen daarvoor zes midweekwedstrijden extra op hun bord. Ze begonnen als uitgeperste citroenen aan de play-offs. Gent had geen last van Europa en was zo fris als een hoentje in de titelstrijd. Vorig seizoen was het andersom: Club was klaar in Europa in december en voetbalde zich fris naar een titel.
Club Brugge beseft het misschien nog niet, maar onder de Belgische teams zijn zij voorlopig de grote winnaar in Europa. Ze zullen geen 5,5 miljoen extra verdienen zoals Gent, maar als ze begin december ook nog eens het geluk hebben van geen derde, maar vierde te eindigen in hun groep, waardoor die ellende van de Europa League aan hen voorbijgaat, hebben ze een makkelijke 15 miljoen euro verdiend.
Een masterplan zal het wel niet zijn, maar ongewild is Club Brugge bezig aan een prima efficiëntie-oefening: met minimale inspanning geld oprapen in Europa en maximaal uitgerust aan 2017 beginnen, in de hoop van in mei weer op dat kampioenenpodium te staan en weer 15 miljoen of nog meer in de pocket te hebben. Europa is voor het snelle geld en dat verdien je niet door te presteren in Europa, maar in België.
Hans Vandeweghe 